1. کشورها باید در قوانین خود ترتیبات و تضمینهایی اطمینان بخش وعملی اتخاذ کنند که بر مبنای ان هر کس بتواند به گونه‌ای برابر و بدون تبعیض به دلیل خصوصیاتی مانند نژاد، جنسیت، قومیت، مذهب یا عقیده، معلولیت، سن، گرایش جنسی، هویت جنسی، زبان، عقیده سیاسی یا غیر آن، اصلیت ملی یا اجتماعی، ملیت، مال و املاک، تولد یا هر وضعیت دیگر، از حق خود به تظاهرات استفاده کند.
2. حق اعتراض باید برای تمام افراد، گروه‌‌‌ها، تشکل‌های ثبت نشده و نهادهای قانونی، به شمول اعضای اقلیت‌‌‌ها، اتباع (شهروندان)، غیر اتباع (غیر شهروندان)، مردم بی دولت ، پناهندگان، خارجی‌‌ها، پناهجویان، مهاجران، گردشگران و کسانی که وضعیت قانونی‌شان کامل نیست، تضمین شود.
This post is also available in: English, Spanish, French, Russian, Portuguese, Brazil, Turkish