1. حکومت‌ها باید جریان آزاد اطلاعات مربوط به تظاهرات، از جمله تمام انواع رسانه را تسهیل کنند، به طوری که هر کس بتوانند اطلاعات مربوط به تظاهرات را قبل، در طی و بعد از آن، آزادانه رد و بدل کند.
2. حکومت‌ها باید در قانون و عمل تأمین و تضمین کنند که حداقل:
الف) همه مقامات حکومتی و اجرای قانون، اطلاعات تفصیلی، دقیق و جامع در مورد تصمیمگیریهای مربوط به تظاهرات و انتظامات آن را ارائه کنند. کسانی که وظیفه ارائه اطلاعات به مردم را دارند باید در صورت تقاضا، اطلاعات درخواستی را در طی زمانی که قانون مشخص کرده است در اختیار متقاضی بگذارند، به استثنای موارد محدودی که قانون مجاز دانسته و برای جلوگیری از آسیب مشخص و متعین به منافعی مشروع، به گونه‌ای که در آزمون در اصل 4 آمده است، لازم باشد؛
ب) اطلاعات کلیدی، از جمله قوانین و مقررات حاکم بر انتظامات تظاهرات، بودجه، و گزارشهای ارزیابی، در اختیار عموم قرار گیرد. این اطلاعات باید هم به صورت آنلاین و هم در فضای حقیقی در مکان هایی که می‌توان به آسانی به آن‌ها دسترسی پیدا کرد و به فرمت‌هایی که دانلود و استفاده مجدد از آن‌ها به سادگی عملی باشد در دسترس قرار گیرد.
ج) همه مقامات دولتی دخیل در تصمیمگیریهای مربوط به تظاهرات و اجرای قانون، باید ضمن تدوین منسجم و نگهداری اطلاعات و مدارک مربوط به تصمیم‌گیری‌‌ها و اجرای وظایف خود اطمینان حاصل کنند که آن‌ها برای نظارت عموم و تحقیقات مستقل قابل دسترسی باشند.
3. حکومت‌ها باید از اعمال اقداماتی که گردش آزاد اطلاعات مربوط به تظاهرات از طریق رادیو تلویزیون و مطبوعات، اینترنت و سیستم‌های دیگر ارتباطاتی را کنترل و یا محدود می کند خودداری کنند؛ هر محدودیتی باید بر الزامات ذکر شده در اصل 4 منطبق باشد.
This post is also available in: English, Spanish, French, Russian, Portuguese, Brazil, Turkish